A report on the 1st October function

This was written by my friend and fellow Sivaji fan.....thought it will be good as it goes into fine detail of the function - my previous blog covered it in brief.


நடிகர் திலகத்தின் பிறந்த நாள் விழா நிகழ்ச்சிகள் நடிகர் திலகத்தின் 81-வது பிறந்த நாள் விழா சிவாஜி பிரபு அறக்கட்டளை சார்பில் சென்னை அண்ணா அறிவாலயத்தில் கலைஞர் அரங்கில் [நேற்று] அக்டோபர் 1 அன்று நடைபெற்றது. அந்த விழா துளிகளில் சில. நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்கிய திரு. மோகன்ராம் முதலில் வந்து இறை வணக்கம் என்று சொன்னவுடன் எழுந்து நின்ற அனைவருக்கும் ஒரு இன்ப அதிர்ச்சியாக மேடையின் இருபுறம் வைக்கப்பட்டிருந்த பெரிய திரைகள் வெளிச்சம் பெற நடிகர் திலகம் திரையில் தோன்றி பித்தா பிறை சூடி என்ற பாடல் பாட [திருவருட்செல்வர் படத்தில் இடம் பெற்ற] விழா இனிதே துவங்கியது.

தனது முன்னுரையில் மோகன்ராம் நடிகர் திலகத்தைப் பற்றிய ஒரு உரைநடை செய்யுளை வாசித்தார். முதல் பாதியில் நடிகர் திலகத்தின் குண நலன்களை சொன்ன அந்த படைப்பு ["அரசியல் கட்சி தந்த காசு அல்ல, அந்த கட்சி தந்த அதிகார காசு அல்ல, அதிகாரம் மூலம் செய்த ஊழல் காசு அல்ல உன் உழைப்பினால் வந்த காசை வலது கை கொடுப்பதை இடது கைக்கு தெரியாமல் கொடுத்தவன் நீ" என்ற வரிகளுக்கு அரங்கம் ஆர்ப்பரித்தது]. அதன் இரண்டாம் பாதி இதுவரை அறக்கட்டளை மூலம் கௌரவிக்கப்பட்டவர்களை அவரவர்களின் சிறப்புகளோடு [(உ.ம்) இறுதிவரை நிறம் மாறாமல் நிழல் போல் இருந்த வி.கே.ஆர்] பட்டியலிட்டது. இதை தயாராக்கியது நடிகர் திலகத்தின் தீவிர ரசிகரான திரு.கணேசன் [கட்டபொம்மன் விழாவிலும் இவர் கவிதை இடம் பெற்றது]. வரவேற்புரையாற்ற வந்தார் ராம்குமார். இந்த பிறந்த நாள் விழாவைப் பற்றியும் இந்த அறக்கட்டளை மூலம் செய்யப்படும் நலத்திட்டங்களை பற்றியும் சொல்ல ஆரம்பித்தவர் அதன் ஆரம்பம் என்னவென்பதை சொன்னார். கலையுலக முன்னோடிகளுக்கு நினைவு தபால்தலை, தபால் உறை வெளியிடுதல் என்பது நடிகர் திலகம் இருக்கும் போதே தொடங்கிவிட்ட போதிலும் அவர் இறந்த பிறகு அதை பெரிய அளவில் செய்ய சொன்னதே மங்கேஷ்கர் சகோதரிகள்தான் என்றார். லதா அவர்களும் ஆஷா அவர்களும் அவர்கள் தந்தையார் ஹிருதயநாத் மங்கேஷ்கர் மேல் மிகுந்த அன்பு உடையவர்கள். அவர் மறைந்து போன போது அவர் நினைவாக ஒரு அறக்கட்டளை ஏற்படுத்தி கலையுலகை சேர்ந்தவர்களுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் உதவிகள் செய்வதை சொன்னதோடு மட்டுமல்லாமல் தங்களையும் அப்படி செய்ய சொன்னார்கள் என்பதை நினைவு கூர்ந்தார் ராம்குமார். அனைவரையும் அவர் வரவேற்று முடிக்க விருது வழங்கும் நிகழ்ச்சி ஆரம்பமானது.

முதலில் ஒப்பனைக் கலைஞர் முத்தப்பா அவர்கள் ஆதரிக்கப்பட்டார். பராசக்தி படத்திற்காக நடிகர் திலகத்திற்கு மேக்கப் டெஸ்ட் எடுத்தவர் இந்த முத்தப்பா. அன்று தொடங்கிய அந்த உறவு இன்றும் நீடிக்கிறது என்றார் மோகன்ராம். பராசக்தி படத்திலிருந்து நடிகர் திலகம் தன் தங்கையின் முன்னாள் நின்று நந்தவனத்தில் ஒரு ஆண்டி பாடுவதிலிருந்து கிறுக்கண்ணா என்று ஸ்ரீரஞ்சனி சொல்லுவது வரை அந்த கிளிப்பிங் நீண்டது. பிறகு அந்த நாள் படத்தில் நடிகர் திலகத்திடம் other woman பூங்காவில் வைத்து பேசும் காட்சியும் காண்பிக்கப்பட்டது. முத்தப்பா அவர்களுக்கு விருதை, விழா தலைமை விருந்தினரும் தமிழக தலைமை வழக்கறிஞருமான திரு. பி.எஸ்.ராமன் எனப்படும் பரத்ராம் [நடிகர், நமது ஹப்பர் மோகன்ராம் அவர்களின் இளைய சகோதரர்] வழங்கினார்.

அடுத்தவர் என சொல்லிவிட்டு விளக்குகள் அணையை திரை ஒளிபெற்றது. அங்கே அத்தான் என்னத்தான் என்று சாவித்திரி வாயசைப்பில் சுசீலாவின் தேன் குரல் ஒலித்தது. பல்லவி முடிந்தவுடன் மோகன்ராம் ஒரு அரிய தகவலை சொன்னார். பாவ மன்னிப்பு வெளி வந்து ஓடிக் கொண்டிருக்கும் போது லதாவும் ஆஷாவும் அன்னை இல்லத்திற்கு வந்திருக்கிறார்கள். இந்த பாடலை ஒலிக்க விட்ட நடிகர் திலகம் இது போல் உங்களால் பாட முடியுமா என்று சவால் விடுத்தாராம். இதை சொல்லி விட்டு அந்த பாடலை பற்றி ஆஷா அவர்களே புகழ்ந்து பேசி பாடிக் காண்பிக்கும் வீடியோ காட்சியும் திரையிடப்பட்டது. தொடர்ந்து சொல்ல சொல்ல இனிக்குதடா பாடல் திரையில் வந்தது. அதை தொடர்ந்து மலர்ந்தும் மலராத ஒளிப்பரப்பாக அரங்கமே கைதட்டல்களால் அதிர, இதை பார்த்துவிட்டு கண்ணீர் சிந்தாதவர்கள் உண்டோ என்று மோகன்ராம் கேள்வி எழுப்ப பலத்த குரலில் சபை அதை ஆமோதிக்க நீண்ட கைத்தட்டல்களுக்கிடையே சுசீலா விருது பெற்றார்.

அடுத்து சிவாஜி மன்றத்தின் சார்பில் விருது பெற்றவர்களுக்கும் மோகன்ராம் அவர்களுக்கும், கிளிப்பிங்க்ஸ் தொகுத்து வழங்கிய இயக்குனர் பரத் [ஆனந்தக் கண்ணீர் படத்தின் வசனகர்த்தா மட்டுமல்ல நடிகர் திலகம் நடித்த ஒரே தொலைக்காட்சி தொடரான மீண்டும் கெளரவம் தொடரை இயக்கியவர். இப்போது ஜெயா டி.வியில் திரும்பி பார்க்கிறேன் தொடரை இயக்கிக் கொண்டிருக்கிறார்] அவர்களுக்கும் கிரி ஷண்முகம் அவர்களுக்கும் நினைவு பரிசு வழங்கப்பட்டன.

அடுத்து வந்தவர் பி.பி.ஸ்ரீநிவாஸ் அவர்கள். இவர் நடிகர் திலகம் படங்களில் நிறைய பாடியிருக்கிறார் ஆனால் நடிகர் திலகத்திற்காக பாடியது இரண்டு பாடல்கள் மட்டுமே. நான் சொல்லும் ரகசியம் படத்திலிருந்து கண்டேனே உன்னைக் கண்ணாலே பாடலும் புனர் ஜென்மம் படத்திலிருந்து என்றும் துன்பமில்லை பாடலும் திரையிடப்பட்டது. தொடர்ந்து பி.பி.எஸ் விருது பெற்றார். அடுத்து பாடும் நிலா. இவரைப் பற்றி நான் சொல்லுவதற்கு என்ன இருக்கிறது என்று சொன்ன மோகன்ராம் சங்கராபரணம் படத்தில் வரும் பாடல்களை தன்னால் பாட முடியாது என்று எஸ்.பி.பி., கே.வி.மகாதேவனிடம் சொன்னதையும், மகாதேவன் அவரை வற்புறுத்தி பாட வைத்ததையும் அதன் மூலமாக கே.வி.எம். அவர்களுக்கு இரண்டாவது முறையாக தேசிய விருது கிடைத்ததையும் சொன்னார். தொடர்ந்து நடிகர் திலகத்திற்காக எஸ்.பி.பி பாடிய பாடல் காட்சிகள் என்று அறிவிக்க அரங்கமே நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தது, என்ன பாடல் காட்சி வரும் என்று எதிர்ப்பார்ப்பில். ஒரு சின்ன இடைவெளி முடிய, திரை உயிர் பெற, நீல கால் சராயும் கட்டம் போட்ட அரைக்கை சட்டையும் அணிந்து நடிகர் திலகம் இளமை பொங்க நின்று "மலை தோட்ட பூவில்" என்று தொடங்க, காதடைக்கும் ஆரவாரத்தோடு அரங்கம் அதை ரசித்தது. தொடர்ந்து "இரண்டில் ஒன்று" வர ஆரவாரம் அதிகமானது.[அண்ணா அறிவாலயத்தில் அண்ணா தி.மு.க. தலைவியின் பாடல் காட்சி ஒளிப்பரப்பிய சாதனையை செய்யவும் நடிகர் திலகத்தால் மட்டுமே முடியும்.] சந்திப்பு படத்திலிருந்து உன்னை தான் நம்பிட்டேன் பாடலும் சோலாப்பூர் ராஜா பாடல் காட்சியும் திரையிடப்பட்டன.

பிறகு எஸ்,பி,பி. விருது பெற்றார்.

இதன் பிறகு வேட்டைக்காரன்புதூர் முத்துமாணிக்கம் நடிகர் திலகத்துடன் வேட்டைக்கு சென்ற அனுபவங்களை பற்றி எழுதியுள்ள "வேட்டைக்கு வந்த சிங்கம்" என்ற புத்தகம் வெளியிடப்பட்டது. அதை திரு.பரத்ராம் அவர்கள் பெற்றுக் கொண்டார். அதற்கு பின் முத்துமாணிக்கம் பேச அழைக்கப்பட மைக் முன் வந்தார் அவர். எளிய பேச்சு தமிழில் அமைந்திருந்த அவரது உரை சற்றே உணர்ச்சிவசப்பட்ட நிலையில் அமைந்தது. 1954 முதல் தொடங்கிய நட்பைப் பற்றி சொல்லும்போது அது வெளிப்பட்டது. வெளிநாடு சென்ற நம்மூர் இளைஞன் சொந்த ஊரை நினைத்து ஏங்குவது போல தன் அருமை நண்பரை அனுதினமும் நினைத்துக் கொண்டிருப்பதாக சொன்னார். Nostalgia என்று சொல்லிவிட்டு அந்த நட்பு தலைமுறை தலைமுறையாக தொடர வேண்டும் என்ற காரணத்தினாலேயே வேறு வேறு சமூகங்களை சேர்ந்த தங்களிருவரும் சம்பந்திகளானோம் என்றார். தனது தம்பி மகளை சிவாஜியின் தம்பி மகனுக்கு [கிரி ஷண்முகம்] கல்யாணம் செய்துக் கொடுத்திருப்பதை குறிப்பிட்ட அவர், எங்கள் நட்பை பற்றி எழுதுவதற்கு ஒரு புத்தகம் போதாது ஆனாலும் அவரது வேட்டை அனுபவங்களை இது வரை யாரும் ஒரு புத்தக வடிவில் வெளிக் கொண்டு வரவில்லை என்ற காரணத்தால் இதை எழுதியதாக சொல்லி தன் உரையை முடித்துக் கொண்டார்.

ஆண்டு தோறும் ஒரு கல்வி கூடத்தை தேர்ந்தெடுத்து அவர்களின் முயற்சியை ஊக்குவிக்கும் வண்ணமாக பொருளாதர உதவி செய்வதை வழக்கமாக கொண்டுள்ள இந்த அறக்கட்டளை இந்த வருடம் அதற்காக தெரிவு செய்தது போக்கஸ் அகாடமி [Focus Academy] என்ற பயிற்சி நிறுவனத்தை. சென்னை அண்ணா நகரில் அமைந்திருக்கும் இந்த நிறுவனம், இந்திய ஆட்சி பயிற்சி மற்றும் இந்திய காவல்துறை பயிற்சியில் சேருவதற்காக நடத்தப்படும் நுழைவு தேர்வுகளுக்கு மாணவர்களை தயார் செய்கிறது. அந்த நிறுவனத்திற்கு ரூபாய் இரண்டு லட்சம் நன்கொடையை அறக்கட்டளையின் சார்பாக ராம்குமாரும் பிரபுவும் வழங்க அந்நிறுவனத்தின் நிதி நிர்வாக இயக்குனர் திரு.குருமூர்த்தி பெற்றுக் கொண்டார்.

அடுத்து வந்தது திரை இசை திலகம் கே.வி.மகாதேவன் அவர்கள் நினைவு அஞ்சல் உறை வெளியிடும் நிகழ்ச்சி. கே.வி.எம். அவர்கள் பற்றி சொன்ன மோகன்ராம் அவரின் சிறப்பு திறனாக கே.வி.எம்மின் அனைத்து பாடல்களுமே கர்நாடக சங்கீத்தை அடிப்படையாக கொண்டவை என்பதைக் குறிப்பிட்டார். அவரின் இசையமைப்பில் நடிகர் திலகம் நடித்த பாடல் காட்சிகளின் ஒரு தொகுப்பு என்று அறிவித்தவுடன் அரங்கத்தில் மீண்டும் ஆர்ப்பாட்டமானது.
திரை இசை திலகம் இசையில் நடிப்பிசை திலகம் என்று டைட்டில் வர ஆத்தூர் கிச்சடி சம்பா என்று செங்கோடன் பாட ஆரம்பித்தவுடன் தாளத்தோடு தொடங்கிய கைதட்டல் அடுத்து காதல் களிப்பில் நடிகர் திலகம் என்ற தலைப்பில் டாக்டர் ராஜா இரவுக்கும் பகலுக்கும் இனி என்ன வேலை என்று பாடிய போது அதிகமாகி அதிலும் உலகம் நமக்கினி ஆனந்தக் கோலம் என்ற வரிகளின் போது நடிகர் திலகம் இரண்டு காலையும் சற்றே அகற்றி இரண்டு கைகளையும் மேலே தூக்கி தோள்களை குலுக்கிய போது பாடலின் சத்தத்தை விட இங்கே ஆரவாரம். அடுத்து வந்த ரங்கன் உள்ளதை சொல்வேன் என்று பாடிய போது மீண்டும் ஆரவாரம். அந்த பாடல் வரிகள் நடிகர் திலகத்தின் உண்மையான இயல்பை குறிப்பதாக அமைந்ததால் அதற்கும் அப்ளாஸ். எங்கள் நடையழகனின் ராஜ நடை என்று டைட்டில் வர பொற்றாமரை குளத்தின் பிரகாரத்தில் சிவபெருமான் அந்த கோப நடை நடக்க கூடவே தருமி ஓட்டமும் நடையுமாக வர அரங்கம் அதிர அடுத்து மீனவனாக கடற்கரையில் நடந்த போது டெசிபெல் லெவல் கூடிக்கொண்டே போனது.[நமக்கு ஒரு சின்ன ஆதங்கம் வெற்றிவேல் வீரவேல் நடையையும் எங்கள் தங்க ராஜா நடையையும் உத்தமன் நடையையும் சேர்த்திருந்தால் இன்னும் பிரமாதமாக இருந்திருக்குமே என்று].

அடுத்து களிப்பின் மிகுதியில் நடிகர் திலகம் என்று டைட்டில் திரையில் வரவும் அனைவரும் ஆவலோடு எதிர்பார்த்தது போல கட்டழகனாதோர் கற்பனை ராஜ்ஜியம் என்று ஆரம்பித்தவுடன் சேரிலிருந்து எழுந்த மக்கள் கூட்டம் அதில் நான் சக்கரவர்த்தியடா என்ற போது உச்சக்கட்டமாக அலறிய சத்தம் மவுண்ட் ரோட்டில் எதிரொலித்திருக்கும். பொங்கி பாய்ந்த அந்த உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்தும் விதமாக பக்தி பரவசமாக நடிகர் திலகம் என்ற தலைப்பில் சித்தம் எல்லாம் எனக்கு சிவமயமே காட்சி வந்தது. சிறிது அடங்கிய உணர்ச்சி வெள்ளம் அடுத்து பறவைகள் பலவிதம் என்று நடிகர் திலகம் கண்ணடிக்க மீண்டும் பொங்கியது. தொடர்ந்து கானகுயிலாய் எங்கள் கலைக்குரிசில் என்று டைட்டில் வர மனதினிலே வரும் காட்சிகள் கோடி அந்த மயக்கத்திலே பாடுதே ஊஞ்சலாடி என்று ரசிகர்களை கிறங்க வைக்க, அடுத்து நவராத்திரியில் ஒரு தசாவதாரம் என்ற டைட்டில். கூத்து மேடை சிங்காரம் சத்யவானாக மாறி அதாகப்பட்டது என்று பேச, தொடர்ந்து தேசபக்தியில் செவாலியே என்று டைட்டில் வர, வீரம் உண்டு தோள்கள் உண்டு வெற்றி கொள்ளும் ஞானம் உண்டு என்று பாரதமாதாவின் முன் பணிந்து நடிகர் திலகம் "இரத்த திலகம்" இட்டுக் கொள்ள, "ஆடை அணிகலன் ஆடம்பரங்கள் ஆண்டவன் விரும்புவதில்லை" என்று வித்யாபதி கோவிலில் சரஸ்வதி சன்னதிக்கு முன் நின்று பாட, நாதஸ்வர சக்கரவர்த்தி சிக்கலாராக நடிப்புலக சக்கரவர்த்தி தில்லானா வாசிப்பதோடு அந்த இசைப் பயணம் நிறைவுற்றது. உணர்ச்சி களிப்பில் இருந்த ரசிகர்கள் ஒன்ஸ் மோர் கேட்டுக் கொண்டேயிருந்தனர். வாழ்க கோஷங்கள் ஒலித்துக் கொண்டேயிருந்தன.

கே.வி.எம்மின் அஞ்சல் உறையை தமிழக அஞ்சல் துறை தலைவர் திரு த.மூர்த்தி வெளியிட மாமாவின் மைந்தன் திரு கண்ணன் அதை பெற்றுக் கொண்டார். அடுத்து பேச வந்தார் திரு. மூர்த்தி. பொதுவாகவே இப்படி ஒரு உணர்ச்சி குவியலான நிகழ்ச்சிக்கு பிறகு யார் பேசினாலும் அதை ஆழ்ந்து கவனிக்கும் நிலையில் கூட்டம் இருக்காது. அதை புரிந்துக் கொண்ட அஞ்சல் துறை தலைவர் அஞ்சல் துறை எப்படி சமூகத்தின் பல்வேறு துறைகளில் புகழ் பெற்ற மனிதர்களுக்கு மரியாதை செய்கிறது என்பதை சுருக்கமாக எடுத்துரைத்தார். கூடியிருந்த மக்களின் மனோநிலையை அவர் நன்றாக உணர்ந்திருந்தார் என்பதற்கு மற்றுமொரு உதாரணம் அஞ்சல் தலைகள் யார் யாருக்கு வெளியிடப்பட்டிருக்கிறது என்பதை சொல்லும் போது ராமச்சந்திரன் என்று கூறி [சட்டென்று யாரும் புரிந்துக் கொள்ள முடியாத வகையில்] அடுத்த பெயருக்கு சென்று விட்டார். அவரின் உரையில் வெளிப்பட்ட ஒரு செய்தி அவர் பள்ளியில் படிக்கும் காலத்தில், தமிழாசிரியர்கள் நடிகர் திலகத்தின் வசனங்களை படித்து பார்த்து தமிழ் உச்சரிப்பை சரி செய்ய சொல்லுவார்களாம்.

மேடையில் அனைவரின் கவனத்தையும் கவரும் வகையில் காவி உடை அணிந்து அமர்ந்திருந்த அறிவொளி என்ற ஆன்மீகவாதி அடுத்து பேச வந்தார். நடிப்பின் இமயத்திற்கு நடக்கும் விழாவில் இந்த சாமியாருக்கு என்ன சம்பந்தம் என்று நினைக்கலாம். எனக்கும் அதே சந்தேகம்தான் என்று பேச்சை தொடங்கியவர் ஒரு வேளை இமயத்தில் அமைந்திருக்கும் கைலாசத்தை வணங்குபவன் என்ற முறையில் என்னை அழைத்திருக்கலாம் என்று நினைக்கிறேன் என்று ஒரு விளக்கமும் கொடுத்தார். ஆனால் சினிமா பற்றி பெரிதும் தெரிந்தவர் என்பது அவர் பேச்சில் வெளிப்பட்டது. 3500 ஆண்டுகளுக்கு முன் தமிழில் சைத்தியம் என்ற புத்தகம் இருந்ததாக குறிப்பிட அவர்,அதில் நடிப்புக் கலையின் நவரசங்களையும் பற்றிய குறிப்புகள் எழுதப்பட்டிருப்பதாக சொன்னார். ஆனால் அந்த புத்தகத்தை சிவாஜி படித்திருக்க முடியாது என்றார். ஆனால் நீங்கள் புத்தகத்தை படித்து விட்டு சிவாஜி நடிப்பை பார்த்தால் இரண்டும் ஒன்றாகவே இருக்கும் என்றார். அன்னையின் ஆணை படத்தின் முக்கியமான காட்சியான சாவித்திரி சிவாஜியை அடித்து பனியனை கிழித்து விடும் காட்சியை விவரித்த அவர், நடிகர் திலகம் அமைதியாக காயங்களை கழுவிக் கொண்டு வந்து டர்க்கி டவலால் சாவித்திரியை விளாசும் காட்சியை ரசித்து சொன்னதை கூட்டம் ஆரவாரத்தோடு வரவேற்றது.

கட்டபொம்மன் நாடக விழாவில் அண்ணா கலந்து கொண்டு மொட்டு விடும் போதே கணேசனை எனக்கு தெரியும். அவர் எங்கிருந்தாலும் வாழ்க என்று வாழ்த்தியதையும் நினைவு கூர்ந்தார். கலைஞரின் வசனங்கள் சற்று கடினமானவை என்பதை சொன்ன அறிவொளி ஆனால் அதை பட்டி தொட்டியெங்கும் கொண்டு சென்றவர் நடிகர் திலகம் என்றார். கலைஞரின் வசனங்களை பேசியதால் சிவாஜிக்கு சிறப்பா [கூட்டம் அமைதி காத்தது] இல்லை சிவாஜி பேசியதால் கலைஞரின் வசனங்கள் சிறப்பு பெற்றதா [பலத்த கைதட்டல் - நிறுத்தும்படி ராமும் பிரபுவும் சைகை செய்கிறார்கள்] என்று ஒரு பட்டி மன்றம் வைத்தால் அதற்கு கலைஞரே நடுவராக இருந்தால் கணேசன் பேசியதால்தான் என் வசனங்கள் சிறப்பு பெற்றன என்று தீர்ப்பு சொல்லியிருப்பார் என்று அறிவொளி அவர்கள் சொன்னபோது பயங்கர கைதட்டல். [அண்ணா அறிவாலயத்தில், கலைஞர் அரங்கில் கணேசனால்தான் கருணாநிதியின் வசனங்கள் புகழ் பெற்றன என்று பதிவு செய்யும் சாதனையை நடிகர் திலகத்தை தவிர வேறு யாரால் செய்ய முடியும்?]. வாய்ப்பளித்த நடிகர் திலகத்தின் பிள்ளைகளை வாழ்த்தி விடைப் பெற்றார் திரு.அறிவொளி.

இறுதியாக பேச வந்தார் முக்கிய விருந்தினர் திரு.பரத்ராம். தமிழில்தான் பேசப் போகிறேன் என்று சொன்ன அவர் திரு அறிவொளிக்கு பிறகு தன்னை பேச அழைத்ததற்கு செல்லமாக கோபித்துக் கொண்டார். [சச்சின் செஞ்சுரி அடித்ததற்கு பின் அடுத்த பாட்ஸ்மான் விளையாடுவதை யாரவது பார்ப்பார்களா?] ராம்குமார் தன்னை தொலைபேசியில் அழைத்து நேரில் வருவதாக சொன்னவுடன் தான் வேறு ஏதோ விஷயம் என்று நினைத்ததாகவும், விழாவிற்கு தலைமை என்பதை கேட்டவுடன் அதுவும் லதா மங்கேஷ்கர் வர வேண்டிய இடத்தில் என்று கேட்டதும் வார்த்தை வராமல் நின்று போனதாகவும் சொன்னார். தன்னை எதற்கு தேர்ந்தெடுத்தார்கள் என்று யோசித்ததாகவும் பின் தன் தந்தையார் திரு வி.பி.ராமன் அவர்களும் நடிகர் திலகமும் கொண்டிருந்த நாற்பதாண்டு கால நட்புக்கு மரியாதை செலுத்தும் விதமாக தன்னை அழைத்திருக்கிறார்கள் என்று நினைத்துக் கொண்டேன் என்றார். உயர்ந்த மனிதன் படப்பிடிப்பின் போது கொடைக்கானலில் உள்ள தங்கள் வீட்டில் ஒரு மாத காலமும் மாலையில் ஷூட்டிங் முடிந்தவுடன் நடிகர் திலகம் தங்கள் வீட்டிற்கு வந்ததை பெருமையுடன் சொன்னார். அது போல தங்கள் தந்தை காலமான போது காலையில் தங்கள் வீட்டிற்கு வந்த நடிகர் திலகம் மாலை வரை இருந்ததையும், சகோதர்களான தங்கள் மூன்று பேரையும் அருகில் அழைத்து கொடைக்கானல் நினைவுகளை பங்கிடும் விதமாக அந்த நாள் ஞாபகம் நெஞ்சிலே வந்ததே என்று பாடியதையும் உணர்ச்சிபூர்வமாக நினைவு கூர்ந்தார். அன்னை இல்லத்தோடு இன்றும் அந்த நட்பு தொடர்வதாகவும் அது என்றென்றும் தொடரும் என்றார். இன்று விருது பெற்ற அனைவருக்கும் தான் ரசிகன் என்று குறிப்பிட்ட அவர், தனக்கு கிடைத்த ஒரு நல்ல மேடையாக இந்த நிகழ்ச்சியை குறிப்பிட்டு விடை பெற்றார்.

விருது பெற்றவர்களின் சார்பாக பி.பி.எஸ். வந்ததார். நடிகர் திலகத்தை வாழ்த்தி தான் எழுதிய கவிதையை படித்து காண்பித்த அவர் அதை பிரபுவிற்கு பரிசளித்தார். பிறகு காலங்களில் அவள் வசந்தம் பாடல் மெட்டில் நடிகர் திலகத்தை பற்றிய ஒரு பாடல் பாடினார். சரணத்தின் மூன்றாவது வரியில் பிரமிப்பூட்டுகிறாய் அந்த விண்ணுலகை என்ற வரிக்கு பலத்த கைதட்டல். பாடும் போது சற்று தடுமாறும் இந்த குரல் பேசும் போது இன்னும் அதே கம்பீரம்.
நன்றியுரையாற்ற வந்தார் இளைய திலகம் பிரபு. விருது பெற்ற ஒவ்வொருவரையும் தனி தனியே பாராட்டினார். முத்தப்பாவிற்கும் சிவாஜிக்கும் இடையே நிலவிய நட்பை சிலாகித்து சொன்னார். ஏ.வி.எம்மில் பணியாற்றிய முத்தப்பா எப்படி ஏ.வி.எம். செட்டியார் கேட்டுக் கொண்டதின் பேரில் நடிகர் திலகத்தோடு பேசி உயர்ந்த மனிதன் படத்தில் நடிக்க சம்மதம் வாங்கினார் என்று குறிப்பிட்ட பிரபு அவரை சிவாஜி வெள்ளை என்றுதான் அழைப்பார் என்றார்.[ஆள் நல்ல கருப்பு நிறம்].

சுசீலாவின் குரல் என்றால் அப்பாவிற்கு மிகவும் பிடிக்கும் என்று சொன்ன அவர் மேடையில் முன்பே சொல்லப்பட்ட லதா ஆஷா சகோதரிகளிடம் சிவாஜி சவால் விட்டதை மறுபடியும் சொன்ன பிரபு படித்தால் மட்டும் போதுமா பாடல் கம்போசிங்கின் போது சிவாஜி அங்கு இருந்ததையும் தன்னிலவு தேனிறைக்க பாடலின் ஆரம்ப மெட்டு சிவாஜி சொன்னது என்றும் சொன்ன பிரபு அந்த பாடலை சுசீலாதான் பாட வேண்டும் என்று பீம்சிங்கிடம் உறுதிபட சொன்னதை கூறினார்.சுசீலாவைப் பார்த்து உங்களுக்கு விருதளிப்பதில் எங்களுக்கு பெருமை என்றார்.

பி.பி.எஸ். அப்பாவிற்கு ரொம்ப பிடித்தவர் என்று சொன்ன பிரபு, அப்பா எப்போதும் முணுமுணுக்கும் பாட்டு என்று பொன் என்பேன் சிறு பூவென்பேன் பாடலை குறிப்பிட்டார். கமலா அம்மாளை பார்த்து இந்த பாடலை பாடுவார் என்ற சுவையான செய்தியை சொன்ன பிரபு பி.பி.எஸ்ஸின் கல்யாணத்திற்கு தம்பதி சமேதராக சிவாஜி சென்று வாழ்த்தியதையும் சொன்னார். பி.பி.எஸ் அவர்களுடன் நடிகர் திலகம் கன்னடத்தில்தான் உரையாடுவார் என்ற உபரி தகவலையும் வெளியிட்டார்.

எஸ்.பி.பியை பற்றி சொல்ல வேண்டுமென்றால் நேரம் போதாது என்று சொன்ன பிரபு ஆயிரம் நிலவே வா பாடலை கேட்டு விட்டு பாலுவை தன் படத்தில் பாட வைக்க வேண்டும் என்று சிவாஜி எம்.எஸ்.வியிடம் சொன்னதை சொன்னார். அன்னை இல்லத்தின் ஒரு பிள்ளையாகவே பாலுவை பார்ப்பதாகவும், திரையுலகில் எப்படி ஒரு நடிகர் திலகம், ஒரு மக்கள் திலகம், ஒரு கலைஞர், ஒரு சூப்பர் ஸ்டார், ஒரு கலை ஞானி மட்டும்தான் இருக்கிறார்களோ அது போல ஒரு பாலு தான் என்றார்.

முத்துமாணிக்கம் பற்றி சொன்ன பிரபு அவரை பெரியப்பா என்றுதான் அழைத்திருந்ததாகவும் பிறகு தன் தம்பி அவரது தம்பி மகளை திருமணம் செய்துக் கொண்டதால் மாமனார் அந்தஸ்திற்கு போய் விட்டதாகவும் சொன்னார். ஓய்வு இல்லாமல் உழைத்துக் கொண்டிருந்த போது அப்பா ரிலாக்ஸ் செய்வதற்கு செல்லும் இடம் வேட்டைக்காரன் புதூர் என்று பிரபு குறிப்பிட்டார்.
பரத்ராம் தங்கள் குடும்பத்தில் ஒருவர் என்று குறிப்பிட்ட பிரபு அவர் தந்தை ஒரு சிங்கம், இவர் குட்டி சிங்கம் என்றார். தங்கள் குடும்ப நலனில் ராமன் குடும்பத்தின் அக்கறையை சுட்டிக் காட்டிய பிரபு அவர்கள் குடும்பத்திற்கும் நன்மையே வரும் என்றார்.

இறுதியாக ரசிகர்களை நோக்கி திரும்பிய பிரபு சிவாஜி என்ற ஜீவ காற்றின் ஆக்ஸிஜன் என்று ரசிகர்களை குறிப்பிட்டார். நீங்கள் எங்களோடு இருக்கும் வரை எங்கள் தந்தை எங்களுடன் இருப்பது போன்றே உள்ள உணர்வு கிடைக்கிறது. நீங்கள் எப்போதும் எங்களுக்கு துணையாக இருங்கள் என்று வேண்டிய பிரபு தான் சில நிகழ்ச்சிகளுக்கு ஷூட்டிங் காரணமாக செல்ல முடியவில்லை.அதனால் தன்னை தப்பாக நினைக்க வேண்டாம் என்று கூறினார். அனைவருக்கும் நன்றி கூறி விடை பெற்றார்.

பிரபு பேச்சில் இரண்டு விஷயங்கள். கடந்த நாலைந்து வருடங்களாக பார்த்த பிரபுவின் பேச்சில் இப்போது நல்ல சரளம். தங்கு தடையில்லாமல், எழுதி வைத்து படிக்காமல் நேரிடையாக பேசுகிறார். இரண்டு - மனதிலிருந்து பேசுகிறார். ஆகவே ஆடியன்ஸை அவர் பேச்சு நேரிடையாக பாதிக்கிறது.
இறுதியாக நாட்டுப் பண். இதிலும் புதுமையாக கையில் தேசிய கொடியேந்திய திருப்பூர் குமரனாக நடிகர் திலகம் திரையில் தோன்ற நாட்டுப் பண் ஒலித்தது. ஒருவர் கூட கலைந்து செல்லாமல் அமைதி காக்க விழா இனிதே நிறைவுற்றது.

K.V.Mahadevan Postal cover

Last evening there was a function to mark the 81st Birthday of Dr.Sivaji Ganesan. In this , as is the practice annually a Special day Cover was released to honour the great Music director K.V.Mahadevan. The Sivaji Award was also presented to

Sri . Muthappa - Make up artiste , who worked in the film "Parasakthi".

Smt. P.Susheela

Sri P.B.Sreenivos

and Sri S.P.Balasubramanyam.

Curiously, my brother Bharat ( P.S.Raman) , who is currently the Advocate general of the state was the chief guest and as is the practice since 2000 , when we started this, I was the Compere.

This was covered by a few dailies and I am attaching the Photograph as it appeared.The Sivaji Award given each year on his Birthday also consists of a cheque for Rs 50,000. Several people have been given this award. So too have many famous film personalities been honoured with a special cover - either on 1st October or on 21st July to mark the anniversary of the passing away of the great thespian.I will be blogging later with images and the list of people so honoured later.

Ritwik Ghatak - The Bengali Brecht

"Ritwik was one of the few truly original talents in the Cinema this country has produced" was how the great Satyajit Ray once described him. Though he has made only eight feature films ( and several documentaries) he is considered by many to be a master craftsman.

Born in Dhaka, Bangladesh , on 14th Nov ( Like Nehru) in 1925 his family moved to Calcutta to escape the horrors of the Famine of 1943-44 and the tragedy of partition that followed. But these must have become imprinted on such an impressionable mind that most of his films had these and the plight of the refugee as the theme.

He first wrote Plays and then associated with the IPTA - The Indian People's Theatre Association where he wrote, acted and directed several plays as well as translated works of Bertolt Brect and Gogol.

In 1950 , he made his debut in the Film Industry as an actor and assistant director with Nemai Ghosh's " Chinnamul". Ghataks first completed film was in 1952 - Nagarik. He combined a Theatrical style with Documentary Realism - to bring out his active political stance and served as a visual expression of his radical political thoughts.His best known films were "Meghe Dhaka Tara - 1960 , Komal Ghandhar - 1961 and Subarnalekha - 1962 , a Trilogy on the plight of the refugee in Kolkatta. In the mid 60s he moved to Pune to teach at the Film Institute , for just a year.

He was truly one of the boldest film makers who did not succumb to the pressures of commercialisation and continued to make movies that spoke his political, social and personal views on society and the establishment.Though his film preceeded Ray's by a good three years as one of Bengal's best in terms of realism - Ghatak never attained the level of International Popularity that Ray obtained for his films. Ray constantly promoted the films of Ghatak but still no avail.

Ghatak's most famous foray into commercial cinema that most non bengalis will recall was "Madhumati" - the classic film on re-incarnation for which he wrote the Screenplay.

Ghatak died in february 1976 - as a result of complications from his extreme alcoholism. His life too was as stark and bleak as his film's subjects - indeed an element of being autobiographical in his films is also there......A True master - but like most who are endowed with Genius - he had enough of the self destructive gene in him.........Maybe that is why he titled his Book on himself and his films as - Rows and Rows of fences....

Mehboob Khan

- An interesting Stamp with images from his most famous film -

Mehboob Khan , was also honoured by the Postal department....many may ask who is this person, we know Sharukh, Salman and Amir khan, even Irfan Khan but this name is not heard so much in Cinema Circles....especially amidst the South Indians....


Mehboob Khan was one of the true pioneers of Indian Film. He started as a bit player in the silent film Alibaba and the 40 thieves made in 1927 after he had run away from home , in Billimora, Gujarat. After a struggle he ultimately got the chance to Direct his film - for Sagar Movietone. He made Manmohan, Watan,We Three and Ek hi Rastha , which brought him fame and recognition as a Director of thought provoking films that dealt with several socially relevant problems. He then went on to make Aurat, Behen and Roti for National Studios. Aurat made in 1940 is considered by many as a pre cursor to his all time classic "Mother India"


He set up his own company Mehboob Productions when he made Najma and Anmol Ghadi ( 1946) - the music track for the latter by Naushad with Noorjehan and Suraiya singing is still considered by many to be a classic. He then made Andaz and Aan , to be followed by Mother India - the first Indian film to be nominated for an Oscar in the 1958 Foreign Film Category award.


Many attained stardom because of his movies....Dilip Kumar, Nargis, Sunil Dutt, Raj Kapoor , Raj Kumar, Rajendra Kumar to name a few. He was given the Padma Sri. He passed away on 28th May 1964.

So many Chief Ministers on the same Dias -

My father V.P.Raman speaks - from left to right MGR ,
Mathiazhagan, Anna , Rajaji and Mu.Karunanidhi


That's Me - next to my dad....Rajaji lends a sympathetic ear to Anna.


In January 1968 - My father, Mr.V.P.Raman , organised a function to mark the 10th Death Anniversary of my grandfather Mr.A.V.Raman. This was a superbly organised , terrific function, I guess any son should be proud of doing this for his Parents. The memorable thing about this fuction was the presence of 4 Chief Ministers of Madras/Tamil Nadu. Present were C.Rajagopalachari -Rajaji , C.N.Annadurai ( Anna) the Chief Minister , Kalaignar Karunanidhi ( the CM after that and Today) and M.G.R ( the CM after Kalaignar). It must be noted that my father had left the Party and Politics at least a decade before - in Paper , for he continued to represent MGR,Kalaignar and even Bhaktavatsalam and Rajaji. There is one Photograph that I have not posted in Picasa or in this Blog - A lovely snap of me, my dad, Anna , kalaignar, MGR and Rajaji - that I have promised to a weekly magazine. Will post that after it has been published ( If). On the dias were also Sri Ananthanarayanan , Chief justice of madras and Sri "Chithra" Narayanaswami.

Just looking at these photographs makes me go back to those times ..... even the venue , Abbotsbury is no more there - however in the audience was Tarapore , who owned the property. I could also recognise Mr.K.Rajaram and Mr.Loganatha Mudaliar.

In fact when my grandfather passed away - My father who at that time was in the DMK Party refused to let any "orthodox" religious rituals be performed. My grandmother it is said went and cried to Rajaji , who in turn spoke to Anna - and Anna is reported to have told my dad , that he must not hurt his mother and yet do as his conscience commanded him to. Kamaraj , the CM then , is also said to have put pressure on my father - My grandmom must have really raised a hue and cry. To my knowledge my father did not budge.....
Funnily , he gave me specific instructions that nothing must be done for him when his time came. He told me - "I know , you have faith and belief in all this - dont do anything until you immerse my ashes - after that you are the head of the family , do as you please....I carried out his wishes to the T.....and continue to perform the rituals for him and my grandfather and my great grand father etc every Amavasya as well as the "thithi" - death anniversary as per the South Indian Calendar. Well , faith , is hard to shake....
My father stood firm on this much after he left the party - My wife ( ours was not an arranged marriage - but what is commonly called "Love Marriage"), wanted a traditional wedding with the whole works - my father refused to participate in the rituals and sat in the first row, waiting for us to finish with the rituals and then bless us.My mother's brother stood in for him and performed all the rituals. My father was very firm about his beliefs but never prevented others from following their's .He was NOT an atheist - but just against organised religion - especially the "money making" ritualistic part. He often said - I do not need a mediator between me and my God. He did go to Tirupathi , a trip that made him give up his extreme stand on God ( deserves a blog by itself - will post it soon ) and then later even to Puttaparthy.



I HAVE POSTED SOME MORE SNAPS HERE.....CLICK ON THE LINK BELOW


http://picasaweb.google.com/mohanraman/AVRamanFunctionJanuary1968#

Kavignar Kannadasan

From Left My father in law Dr.M.Ramachandran, Wife padma, Me, my Mom and Kavignar

Page 287 - In this Book he refers to himself as "avan" - in the third person

During the Wedding Reception - also in the Picture Mr.R.Krishnaswamy , Advocate

Page 341 of his Book - vanavasam.

I have been reading the book "Vanavasam" a biographical account of his years in the DMK by Kannadasan , the greatest lyricist , Tamil Cinema has ever produced, my view at any rate. There was many a time that I have met him, indeed it will not be incorrect to say that he, MGR, Kovai Chezhiyan, Sridhar ( Director) were all close friends of my dad - from the Entertainment Industry. I have consciously avoided mentioning Anna and kalaignar for we will, for this blog consider them as from the field of Politics.

Many are aware that Kannadasan went to my good friend G.Thyagarajan's recording (Moondram Pirai Producer) and Kanne Kalaimaane , a real beauty, turned out to be his last recorded song. Before going there that morning, around 8 AM , he landed up at home. I was downstairs and he asked me to call my Dad, who had probably not yet woken up or had just done so. It was the time when , they both had some tiff......they fought pretty often like Husband and wife - so close was their friendship.My dad came on the phone and told kavignar he will not see him, when Kavignar said that he was off to America and wanted to say bye....My dad told him to go there get well ( a euphemism for Kavignar to get rid of a few habits) and come back and that on their return My dad and he will share a drink - something they used to do on a daily basis , till this tiff. Kavignar put the Phone down, and told me - Bala ( thats how his friends called him) Kovichikittu irukkan, poittu varennu sollu.....I said seri Uncle and he was off......this was sometime in September 1981. He passed away that October 17th.

For A full ten years - till 1991 , when my Father passed away , almost daily , he used to lament - sollikittu poga vandhaan, paarka mattennu solli anuppittene.....I saw two references to my father in this book - which I have reproduced....The snaps with kavignar were taken during my wedding Reception - July 1979.

Bimal Roy - The "Devdas Director"

BIMAL ROY (12th July 1909 - 7th Jan 1966)

Bimal Roy was born the seventh child of a landowning , affluent family from Suapur, a suburb of Dacca , then East Bengal.He completed his education at the Jagannath College in Dacca and joined as an assistant to the famous Cinematographer Nitin Bose. He soon became a famous Cinematographer and started to work in films like P.C.Barua's Mukti. Here he honed his craft and also became sensitised to the many socio-economic issues facing the People. He joined the IPTA ( Indian People's Theatre Association ) and made the path breaking film "Udayar Pathey".This film was against exploitation and served to inspire several young bengali film makers like Satyajit Ray, Ritwik Ghatak and Mrinal Sen.

Migrating to Bombay in 1950 he went on to make some of his classics like "Do Bigha Zameen", Bandini, Parineeta, Madhumati ,Sujatha and his classical version of Devdas. His films were artistically beautiful, sensitive and socially relevant as they captured the essence of human existence with all its melodrama, romance and pathos for all his films were firmly rooted in reality. His message though subtle often left a deep impact on the viewer. Especially those Musically inclined. Bimal roy mostly used Salil Choudhry or S.D.Burman and some of the classic songs as seen in his films are......

"Jalthey Hain Jiske Liye" from Sujatha (1959),music by S.D.Burman.

"Suhana Safar Aur Yeh Mausam Haseen" ,"Aaja Re Pardesi" ,"Ghadi Ghadi Mora Dil Dhadake" from Madhumathi (1958), music by Salil Chowdhury,
"O Sajana Barkha Bahaar" from Parakh (1960), music by Salil Chowdhury,
"O Jaanewale Ho Sake To Laut Ke Aana" from Bandhini (1963), music by S.D. Burman,

He was awarded the Filmfare award seven times as best director and Four times for best Picture, He also won the National Award for Do Bigha Zameen in 1953. He won the International Prize at Cannes for the same film , which was also nominated for the Grand Prize.This film was the first to pave the way for a parallel , new wave cinema to hit the country.

If some of these songs are familiar , now you know whom to thank......

Udumalai Narayana kavi -

This great Poet was born on 25.9.1899 in Poolavadi Village near Udumalpet.His early education was only till the 4th Standard and thereafter he learnt under Muthuswamy kavirayar. He later learnt the art of Harikathakalaksebam from the famed harikesanallur muthiah Nhagavathar.

Even as a young lad he was inspired to act and did so in several Plays.It was the time when the Freedom Movement was active and several young men were inspired to join the freedom struggle. He too went around the nearby Villages selling khadi products and singing nationalist songs. Some of these became very popular. His famous patriotic songs were sung by some of the most popular actors of that time - the early 1920s.

Cinema , entered the "Talkie" phase and the need for Actors/Singers and Poets was felt. He came into Cinema in 1933 - his association with N.S.Krishnan brought about several songs that were of great social relevance. His learning the art of harikatha obviously helped him when he wrote along with NSK , the satirical - Kindhanaar - based on the Nandhanaar story. His collaboration with NSK served to enhance the reputation of both. Along with Madhurai Bhaskara Das, Pattukottai Kalyanasundaram he dominated the lyrics department till the advent of Kannadasan the Poet. In the later years he wrote for MGR , with the Dravidian , Rationalist Philosophy in mind.....One of his greatest will probably be....the NSK song- Vingyanaththa Valarkka Poren dee......

Film heritage buff and teacher ?

There were two articles one each in The Deccan Chronicle and the Hindu....which mentioned me as being a teacher and a Film heritage Buff....I am deeply indebted to the writers of both - whether I deserve this sobriquet or not, Time and the quality of my work shall determine.

The first article , though , carries a few small errors - I do not teach regularly at the St.Josephs College , but have addressed Students - in various educational Institutions like The Thyagarajar School of management- Madurai , Pearl Acadamy of fashion , Many Rotaract Seminars and seminars organised by the Symbiosis School -Pune. The second is a minor spelling mistake , it should read as ...I train them in Team Building and Not Corporate Building. These very minor things apart, it is good to be called a "Teacher". I thank the writer , for it feels good to be recognised in this manner.

The second article in the Hindu has a far greater import - The authority on anything on Madras City and its history is Mr. S.Muthiah . It was an honour that he was present for my lecture the other day at the Tag Centre. Randor Guy and Dr.S.Krishnaswamy, two other noted Film historians were there too , adding to my tensions as I spoke. When Mr. Muthiah has classified me as a FILM HERITAGE BUFF....it feels like I have been baptised , indeed , much like Vishvamithra after getting the nod of approval from Vasishta - I am indeed thankful to him for these kind words. I hope and pray that God grant me strength and wisdom to live up to these words

If in the process , we , are able to locate the site of "Tower House", on Miller's Road, Kilpauk then it will have really served the purpose. For that is the birth place of Cinema in the South.

B.N.Reddi - film maker

First day cover

Stamp

The Government marked this great producer/Director's centenary last year with a Stamp. Many have often confused him with his brother B.Nagi reddi.

This is Bommireddi Narasimha Reddi , born in Cuddapah District on the 16th of November 1908. After his Schooling in Prodattur, he came to Chennai, did not complete his graduation from Pachaiyappa's College , but joined a firm of auditors and Accountans. He was interested in Dramatics and used to act in many telugu plays staged by the Andhra Mahila Sabha. It is but natural that an artistic young man like him be drawn to the magical world of cinema , through the famed Director G.Ramabrahmam.

He started Rohini Pictures with that great director and "bheeshma of south indian cinema" H.M.Reddi. They made "grihalakshmi" in 1938 with P.Kannamba. The two seperated after this and BN went on to associate with two other brilliant men K.Ramnoth and A.K.Sekhar and promoted the historic Vauhini Pictures. He made several films like Vande matharam (1939) , Sumangali (1940) , and Devatha ( 1941) all of which established him as a producer/Director with great artistic sensitivity and also served to help the actor Chithoor V.Nagaiah , who played the Hero/Lead role in these. They stayed together as a team till 1942.

BN Reddi went on to make several films like "swarga Seema" in 1945and malleswari (1951). His last film was in the late 60s. He was honoured with a padma bhushan in 1974 and was the first South indian to be honoured with the dadasaheb Phalke award in 1975.

The Vijaya - Vauhini Studio's were taken over by his brother Nagi reddy and Chakrapani much earlier.

He passed away in 1977.

Uttam Kumar - Bengali Actor

The Government of India , Had honoured a few more film personalities with a Postage stamp , and I have been a bit irregular in reporting the same. Today , they have come out with a stamp to honour the famous actor Uttam Kumar , a legend in the Bengali Film world. Born as Arun Kumar Chatterjee on 3rd September 1926 he began acting in Plays at a young age and won many laurels. He completed his graduation and and worked at the Port Commisioners office.He , being a good singer also gave singing lessons. He was determined to make it in the Film world and after a struggle his first released film was "drishtidaan" and his breakthrough came with the film "Sare Chuyattor". He then never looked back and went on to become a producer and director as well. His foray into the hindi Film Industry was not very succesful but his contribution to the bengali film Industry is immense. He won the first ever national Award for best actor - for his performance in Satyajit Ray's "Chiriakhana" and the film "Antony Firingi" in 1967, the year the Awards were introduced. He achieved the dream of all Actors - to die working. He passed away of a massive heart attack while shooting for the film Ogo Bodhu Shudori in 1980 at the young age of 54.

Cinema A Time capsule part 2.

T.R.Sundaram of modern theatres

S.S.vasan

T.P.Rajalakshmi

raja sandow as raja harischandra

K.Subrahmanyam

Raghupathy Prakash.

Nataraja Mudaliar went on to make a few more films in his banner “Indian Film Co. His second venture was “Draupadi vastrabharanam” made at a much lesser cost but collected more than Rs. 75,000. Ms. Violet Berry , a British lady ( ? ) played the role of Draupadi and hence an English knowing actor called Doraiswamy Pillai was cast as Dussasana. In 1920 he made “Lava Kusa” and “Rukmani sathyabhama” – for the first time a Brahmin lady named Janaki came forward to act as Rukmani while Jeevarathnam played Sathyabhama. He went on to make “Markandeya” and “mayilravana”. Thus making a total of 6 films between 1917 and 1923.
His success went on to inspire people like Raghupathy Venkaiah Naidu and his son Raghupathy Prakash to enter film production. Venkaiah Naidu had earlier set up the first Cinema Theatre in Gaiety , Crown and Globe (later re named Roxy). They set up a studio with a Glass roof behind Roxy and made several films. People like Raja Sandow , joined the fray , and the silent film Industry flourished. Sadly a fire struck Nataraja Mudaliar’s studio and gutted all his equipment , this was followed by the death of his son , these two disasters proved to be too much for him and he wound up shop.
Then came an era in which a number ( more than a 100) films were made , all silent and mostly from the efforts of Pioneers like R.Prakash, Raja Sandow, A.Narayanan, Y.V.Rao,T.J.Huffton, H.Desai, P.V.Rao, M.Seshaiah, Jiten Banerji and Sundararao Nadkarni to name a few of the major producer/ directors. Notable among these was A.Narayanan who went on to set up South India’s first “Sound” studio in Poonamallee High Road. His Studio was Srinivasa Sound City and made the first Talkie from the South – Srinivasa kalyanam. His wife was the first lady sound engineer in India , probably the first in Asia or the world. Of course , T.P.Rajalakshmi , the heroine of the first “Tamil” talkie – went on to become a much bigger star than she was , and even became the first “lady” to Direct a film. The funny part of the first “Tamil” talkie – Kalidas (1931) , directed by H.M.Reddi was that the heroine spoke in Tamil, the hero in Telugu and a few others even spoke in Hindi…..Truly a “tamil” Talkie !!.....then strode a colossus in to the field in the form of K.Subrahmanyam , who held sway over the Industry much after he stopped making films – he was one of the earliest “Movie Moghuls” of the South.
He started his Studio in Madras and a few years later , it was bought in auction by S.S.Vasan and converted to Gemini Studios. It is this Time capsule like quality which is being used to take a peek at how Madras looked in the years gone by. Some of these sights, like the Gemini Circle before it became Anna Flyover, many may remember.

Thereafter more and more people entered the fray – A.V.Meiyappan , S.S.Vasan , Nagi Reddy , Modern Theatres T.R.Sundaram , L.V.Prasad, Jupiter Somu and many many others who firmly established the Film Industry in Chennai. A few from overseas too joined the list of those early “directors” , the most notable being an American called Ellis R Dungan – who made those classics like Meera and Shakunthala. To his credit must go the introduction of M.G.R in the film Sathileelavathi.
I wish to acknowledge the following –
1. The Hindu .
2. The Message Bearers by Theodore Baskaran.
3. Chithralaya Magazine.
4. Roja Muthiah Research Library.
5. Randor Guy.
6. Filmnews Anandan.

7. S.Muthiah and V.Sriram of madras musings...

Cinema - A Time Capsule....Part 1

H.M.Reddi , Director of kalidas, The first talkie...

B.Nagi Reddy of Vijaya-Vauhini

AVM

A.Narayanan - the first "sound" film Producer - made in the south , he set up "Srinivasa Sound City"

A view of gemini Studio

Ever since Cinema, was invented in 1895 by the Lumiere brothers it has always served various other purposes than just entertaining. In a way they have helped in bringing about social change, promoted a number of worthy causes, educated people and served as a Time Capsule. In this I mean they helped us understand how the people of that era lived. Well researched films of the West have helped in all of us imagining how the Pharoes of Egypt lived, How the Romans in Caesar’s day behaved, the Greeks treated Helen of Troy, early American Indians felt and what their customs were, What happened during the two great revolutions the French and the American, The American Civil War and the great Wars. They not only showed us in graphic detail how History was made but also how people felt and reacted. Their Costumes and Customs. All this is possible if the makers of the movies have taken care to be historically accurate and did their research accurately. The Cinema Camera has recorded all this, but when it moves out of the confines of a created Set but moves into an actual City, then it captures the City as it was that day. In recent years we have the benefit (?) of computer animation that we may not be able to believe all that we see. However the films made in the past have truly reflected the city and the society of the era.
In India films started in the early 1900s with Phalke making his Raja Harischandra. In the South the first feature length film Keechaka Vadham was made by Nataraja Mudaliar in Chennai. The first 20 odd years saw films being silent and more than 95 percent of them were based on mythology or the lives of great Saints like Kabirdas and Meera. To recreate this, the movie makers took Literature and Fine Arts as a source of Information. Sculptures and Paintings like those found in Temples were used to help them visualize the mythological characters. Paintings by modern masters like Raja Ravi Varma were a great influence. By the mid 1930s films began to talk and then “social” film also began to become popular fare for the public. Till our Independence from the British , films have had a subtle message for the people. In a few cases the message was not so subtle leaving the film maker to face the consequences. In all these cases these films served to educate the masses, move them, and served as agents of social change. Many films spoke of issues that were of great importance then like caste, poverty, landlessness, unemployment, abuse of power, women’s rights and widow remarriage to name just a few. From the early Mythologicals and Saint Bio Pics the Indian film Industry has come a long way. In this process the film camera has also captured the lives of people and more importantly the City in which it was shot. After the first showing of the “moving” picture was done at the Victoria Public hall in Chennai , one Swamikannu Vincent , went about exhibiting this “curiosity” all over. His pioneering efforts paved the way for people to start liking this form of entertainment.
In 1917 Nataraja Mudaliar , set up his Studio in a rented premises called “Tower House” in Millers road and there was shot the first film in South India – Draupadi Vastrabharanam. He erected a “Pandal” in the premises and draped a huge white cloth instead of the roof to allow diffused sunlight needed to shoot the film – it must be noted that there were no electric lights available then for filming.
He was a relative of the great Stage Personality Sambandha Mudaliar. When Nataraja Mudaliar was in search of a subject for the first film, it was Sambandha Mudaliar who suggested this small episode from the Mahabharatham. The reason was it has the necessary emotional content (sentiment) especially when Draupadi bemoans her fate , that even though she was blessed with not one but five husbands still , no one was able to save her from the molestations of the evil “Keechaka”. It has the sensual element ( the stamy part) in Keechaka’s attempts and also the much sought after action ( the actual fight between Bheema and the Villain). It is therefore no wonder that this successful formula has remained with us for nearly a century. His relatives were all against him shooting this “inauspicious” subject matter for his maiden venture. Nataraja Mudaliar completed the film at a cost of Rs. 35,000. Raju mudaliar a stage actor played the role of keechaka while Jeevaratnam played sairandhari. While there was no sound, he had some Title cards made for important places in the film. These were made in Tamil, Hindi and English. While the tamil and English titles were written by Dr.Guruswamy Mudaliar , the Hindi Title cards were written by Mr.Devadas Gandhi , son of mahatma Gandhi. The Film was released in early 1918 and shown for two weeks in Elphinstone Theatre. It was later widely shown all over India and as far as Rangoon and Karachi. Nataraja Mudaliar went on to collect over Rs.50, 000 from his maiden venture.

Continued in part 2.

Old Madras as seen through the Cinema Camera

Gemini Circle - Studio Gates seen open circa 1948 from En manaivi...
Camera is placed where the US Consulate Visa Entry is now....


The beach Road in 1937 from K.Subrahmanyam's Thyagabhoomi.




The Time has come for my talks in the Madras Week Celebrations......



The Schedule is as follows



Hotel Park - Thurday 20th August 7 PM - Madras Nalla Madras - Nagesh a Genius.



Hotel Green park - Sat 22nd Aug 7 PM - Madras as seen in Films - 1930s to 1970s.

ALL ARE WELCOME.........


Here is a little something I wrote on this topic -











CINEMA - A TIME CAPSULE



by Mohan V Raman

Ever since Cinema, was invented in 1895 by the Lumiere brothers it has always served various other purposes than just entertaining. In a way it has helped in bringing about social change, promoted a number of worthy causes, educated people and served as a Time Capsule. In this I mean they helped us understand how the people of that era lived. Well researched films of the West have helped in all of us imagining how the Pharos of Egypt lived, How the Romans in Caesar’s day behaved, the Greeks treated Helen of Troy, early American Indians felt and what their customs were, What happened during the two great revolutions the French and the American, The American Civil War and the great Wars. They not only showed us in graphic detail how History was made but also how people felt and reacted. Their Costumes and Customs.



All this is possible if the makers of the movies have taken care to be historically accurate and did their research properly. The Cinema Camera has recorded all this, but when it moves out of the confines of a created Set to an actual City, then it captures the City as it was that day. In recent years we have the benefit (?) of computer animation thereby we may not be able to believe all that we see. However the films made in the past have truly reflected the city and the society of the era.
In India films started in the early 1900s with Phalke making his Raja Harischandra. In the South the first feature length film Keechaka Vadham was made by Nataraja Mudaliar in Chennai. The first 20 odd years saw films being silent and more than 95 percent of them were based on mythology or the lives of great Saints like Kabirdas and Meera. To recreate this, the movie makers took Literature and Fine Arts as a source of Information. Sculptures and Paintings like those found in Temples were used to help them visualize the mythological characters. Paintings by modern masters like Raja Ravi Varma were a great influence.



By the mid 1930s films began to talk and then the advent of the “social” film also began. Till our Independence from the British films have had a subtle message for the people. In a few cases the message was not so subtle leaving the film maker to face the consequences. In all these cases these films served to educate the masses, move them, and served as agents of social change. Many films spoke of issues that were of great importance then like caste, poverty, landlessness, unemployment, abuse of power, women’s rights and widow remarriage to name just a few. From the early Mythologicals and Saint Bio Pics the Indian film Industry has come a long way.



In this process the film camera has also captured the lives of people and more importantly the City in which it was shot. It is this Time capsule like quality which is being used to take a peek at how Madras looked in the years gone by. Some of these sights, like the Gemini Circle before it became Anna Flyover, many may remember. Some others may well be alien to many.Hence it is nice to open the time capsule now and then.

Mahesh Music and "The Bucket List"

Ever since my friend Mahesh succumbed to Cancer , I have not had the inclination or should i say courage to watch a movie that has cancer as its central theme.....even Philadelphia kind of got me all soppy - that was not because of Tom hanks or Denzel.

I had the chance to facilitate and train in Ahmedabad yesterday and we passed the campus of the famed Indian Institute of Management , my memories went back to my interview for admission and the manner in which a Prof Meenakshi Mallya ( i think i have the name right? ) cornered me and of course thankfully refused me an admission. Thankfully because it gave me my life's loveliest two years .... listening to mahesh play and of course my friend T.T.Srinath sending me up on Stage for the first time ( I did get on stage in my school days though) to play a small sketch based on "the tea house of the August Moon".

I was also remembering how I cycled to Mahesh's house, in the lane next to ACM Rakeswari Kalyana Mandapam, when in my 8th standard with my new BSA Aristocrat bicycle , the coverage of the article in a Tamil magazine on Mahesh and his group "Versatiles" - called Kalyanaththil Come September ( Come September in a Marriage), the practice sessions in that house behind Nageswara Rao Park - they were trying to get Solitary Man going.....and friend ramaswami Subbiah was also going...his own way. Much to mahesh's chagrin. Great times.

Well we had even greater times in those wonderful musical evenings at my place and the memories as years rolled on and alcohol clouded were a bit dimmer than the school/college day memories.

In the seminar i had been exhorting people to unblock their minds, remove bias and prejudice, overcome irrational fears and face life square on. Hence, when I got back home past midnight - terribly long hopping flight from there to chennai - I decided to watch - "The Bucket List ".....

Boy what a film and what performance. That settled , self assured , dignified performance from Morgan freeman and that flamboyant , leery , devil may care one from jack Nicholson. No , I did not cry for I was just so enthralled at this display of histrionic brilliance that I did not feel anything else but a deep desire to applaud genius.

My friend mahesh too had a Bucket list of sorts...only this was to his friends after he kicked the proverbial bucket.....to do 'something' for the Cancer Hospital in Adayar. I am so proud that his friends have all done him proud - The Mahesh Memorial Paediatric Ward was inaugurated and is doing well - Kudos to Chithra and the other Trustees of the Mahesh memorial trust.........

For those who want to listen to what the Big B had to say about the Trust I give the link to my you tube posting of the "kaun banega Crorepathi" episode that Mani Ratnam , another friend , was able to get going for us to raise funds.

http://www.youtube.com/watch?v=WqV6gL7zzYo

I have posted a few snaps we took during those great music sessions.........check out PICASA

http://picasaweb.google.com/mohanraman/MaheshAndMusicalEvenings?feat=directlink

Well mahesh....your Bucket is nicely full my friend...... while many of us dont seem to realise that we have to get our respective bucket list ready....and pray that we are able to inspire our friends the way you did with aplomb and ease.

Kishorekumar -Chandrababu

I had the pleasure of speaking to the members of the Madras Gymkhana Club on the life and work of two of Cinema's most eccentric geniuses - Kishore Kumar from Hindi Cinema and J.P.Chandrababu from tamil.

I called it 'A Tale of two eccentricities"....

This talk was so well received that although i say so myself by popular demand i delivered a second part , the next month, thus it became a 4 hour lecture. That is when they asked me to work on Nagesh as the next topic.....unfortunate that he passed away and it had to become a sort of eulogy.

PARASAKTHI - Special day Cover

Before I am asked how a film classic like Parasakthi was not honoured, while Veerapandiya Kattabomman was , I thought it wise to post what was done in the year 2002.

To mark the golden jubilee of the release of this cult classic we , again the Soviet Cultural centre and the Sivaji parabhu charities trust came together and brought out this special day cover.

Parasakthi not only launched the career of south, nay, Indian film's greatest actor but also sowed the seeds for the firm entrenchment of "dravidian" socio politico thought in Cinema and thereby paved the way for the DMK making steady in roads into the Politics of the State. It was around this time that the snap of my dad with MK etc was shot( please see my earlier blog).

P.A.Perumal , of National Pictures , one of the producers, the other being AVM, was a die hard follower of Periyar and indeed later went on to make Raththa Kaneer.......

Sivaji started working in the movie in 1950 - approximately July/August and was in the process of making the film for over 2 years.The film was released in October 1952. Sivaji had the highest regards for Mr.Krishnan ( of Krishnan-Panju) , the director , Mr.P.A.Perumal and Mrs.Rajeswari A.V.Meyyappan as they were the 3 people who stood by him steadfast on him doing this role while all others wanted to remove him and bring in M.K.Radha ( not M.R) for the role.

In fact he suffered so many humiliations and insults during the making of this film from all concerned that he once asked me......

If the trees in between the Floors were still there in AVM , I said yes.....his reply was they have all grown to this size not because of ....in Tamil.....Chettiar Vitta Thanneer illa da Mohan , indha ganesan vitta Kanneer da....(not the water that Chettiar poured but by my tears.......).

I must here mention the honour the studio has given him....Please see my earlier Blog on the Memorial they have erected to mark the spot where he began his career in AVM. A first if not only time that such an honour has been given to an actor.

My Talk on Nagesh

I had the pleasure of making a multimedia presentation on the genius of nagesh. This was at the Madras gymkhana Club and am happy to say that it was well received.The club magazine carried a report on the talk, that is shown above.
AS PART OF THE MADRAS WEEK CELEBRATIONS ...I am speaking again on Nagesh , with a slightly different twist , called MADRAS NALLA MADRAS. The material from his films remains the same, so too the stories and anecdotes but the slant is also towards the Madras that Nagesh saw.
This will be at THE PARK HOTEL , on the 20th of August , 7 PM.
ALL ARE WELCOME

Nagesh the genius

Here is an article I wrote for a Paper called madras musings on that wonderful person and brilliant actor called "Nagesh".
This was written more like an Obituary and came a few days after he passed away. I have been wanting to post it but the sudden attack of laziness kept me away.

Kattabomman

I have been remiss in not blogging for a while now, lest you think it is because of a tremendous amount of work let me correct you, it was just laziness.....

We had a lovely function to mark the 50th anniversary of the film Veerapandiya Kattabomman. This was jointly organised by the Soviet Cultural Centre and the Sivaji Family. I compered the event in addition to designing and bringing out the special day postal cover.

I am reproducing a small report made by Mr.Raghavendra , a die hard Sivaji Fan in an internet forum discussion.I stronglu urge anyone who is interested in the Cinema of Sivaji Ganesan to view the threads in this forum. In fact this thread on Nadigar Thilakam is the oldest and longest continuous one....The address for this page is - http://forumhub.mayyam.com/hub/viewtopic.php?t=12282&postdays=0&postorder=asc&start=495

Needless to say you can go to the beginning, the index and navigate your way through the forum. I quote -

As you said, in spite of the odd nature of the Day ( The election results had just come out), there was substantially good crowd at the function. Mr. Marudu Mohan, who is doing research on Nadigar Thilagam, spoke in detail of the chronology of the legacy of Veerapandiya Kattabomman. Mr. Veeramani of Gem Granites, Mr. Lakshmi Narayanan of Russian Cultural Centre, Mr. Thangappan of Indo-Russian Chamber of Commerce were among the dignitaries who spoke. Mr. Thangappan presented the clipping of Nadigar Thilagam's speech during the Golden Jubilee of Indian Independence celebrated there in 1997. Mr. Parthiban (the actor who played JACKSON Durai) was very staunch in lauding Nadigar Thilagam and clearly underlined it was Nadigar Thilagam, who was the only actor who did not act in PUBLIC LIFE and POLITICS. Avar cinemavil mattum than nadippar, nija vazhkkaiyil nadikka theriyadu. The Post Master General released the Special Day cover received by the Director of Russian Cultural Centre. The event was preceded by an exhibition on Memorabilia of the film Veerapandiya Kattabomman. The exhibition contained display of paper cuttings, award certificates, etc. Ms. B.R. Vijayalakshmi (The daughter of the producer and director Mr.B.R.Panthulu)has also presented for display, the shields, the certificates, the sword and the soccer, and the photo album taken during the shooting of the film. Besides, the display contained among other cuttings, the achievements of the film at the Box Office as wrote here by our Murali Sir, and Telugu paper cuttings sent by another fellow hubber, A. Balakrishnan, 50-th Day, 100th Day, 25th week ads, NT's writing on his experiences at Cairo. -

Unquote.

Also honoured was Mrs.S.Ve Shekhar , who is also the grand daughter of the music director, G.Ramanathan. It is pertinent to point out that at the Afro Asian Film festival held in Cairo three awards were won by this film - Best Actor - Sivaji ganesan , Best Picture Kattabomman and Best Music - G.Ramanathan. Hence it was nice that all these three great film personalities were represented by members of their family. The surprise was the veteran actor Mr.Parthiban , an erudite Gentleman , who came for the function and requested that he be permitted to speak. His speech really came from the heart.

Dad ,Kalaignar ,E.V.K.Sampath

I found an old Photograph - mid -late 1950s of my father , Mr.V.P.Raman , Dr.Kalaignar M.Karunanidhi , CM of TN , Mr.E.V.K.Sampath and Mr.N.V.Natarajan ( I think) . This was during the time my father was an active party member - he quit and never got involved in active politics , though he remained connected with Leaders from all parties.

He left the Party and so too did Sivaji Ganesan , E.V.K.Sampath , Kannadasan probably not in that order.

He seemed to have a knack of attracting Politically sensitive cases for all politicians. He was MGR's advocate when he also used to advise Dr.Kalaignar , and some Congressmen , such was the faith they had in his integrity and of course his legal acumen. I remember his filing a case for Sri "Pollachi" N.Mahalingam against the Congress chief for criticising Sri NM throwing a dinner for "Anna" on his victory. This led to the first fissures in the congress and thereafter the split came as Indra congress and old congress nationally.

In fact it was well known that he along with Era Sezhiyan and Sampath drafted the final Constitution of the DMK. The AIADMK Constitution was based entirely on that ( those days - do not know its position now) except part president was replaced by General Seceretary. Knowing this , K.Rajaram , Nedunchezhiyan , Panrutti S.Ramachandran and Thirunavukkarasu came home after MGR's Death and wanted him to advice them against Rm.V and V.N.Janaki. They had decided to prop up J.Jayalalithaa. It was my father who adviced them upto the point of freezing the two Leaves symbol and they fighting under the Dove and Cock symbols. In retrospect Kalaignar must have felt so happy about his "old" friend totally bringing the AIADMK to a standstill. For a few months including JJ's maiden political speech ( post MGR) , the storming of the "thalamai seyalagam " in Lloyds Road - now avvai shanmugam salai , the petitions before the Election commission , parallel General Council meetings , were all under his advice.....when most people who had come to him initially left her , Panrutti, Navalar, Thirunavukkarasar,KKSSR , to name a few , my father too quietly moved away as by then she had her own set of advisors. It was during this period that I was closely involved in all the Political machinations. Spent several months steeped in it , including the electioneering etc.

We even went to New delhi to talk to Dorab Sopariwala and Prannoy Roy. They came down to start their work - but then i think madam had other ideas.......

He also fought the University Syndicate appointments of Durai Murugan and a few others who were "removed" by the MGR Government. Remember he was 'close' to MGR....despite that Kalaignar wanted him to fight the case. I guess he never had to do any balancing act for two especial reasons - Highest possible levels of Professional Integrity and Extreme Professional Competence. What a reputation ? Tough act to follow.

A great Guy in a great tour.

This blog is about 15 days of great fun and sight seeing my wife Padma, my daughter Vidyullekha and I had.We were part of a thomas group European Tour that left India on 15th April and we came back on the 30th. It was a defenite value for money tour. My wife and I are vegetarians and hence we wanted to travel in a group that promised us indian vegetarian food. may I add that they delivered on their promise we had Indian vegetarian food. I am not going to talk about the careful and meticulous planning , the arrangements etc but the person who stood by us and with us in our travel - The Senior travel manager of Thomas Cook Mr.Atul Chaudhary. Those who know Mumbai cricket will recognise him as a Ranji cricketeer of yore but I can tell you one thing , he is a superbly efficient , terribly affectionate human being. The way he looked after us at each and every place and time, the way he ensured all were there in time , but no one was rushed was simply magnificent. If at all there is a man who knows where every "free" Toilet is situated in Europe I think it must be Atul. He ensured that everyone of us had a place to sit at meal times , we had our free time and always stuck to his plan and schedule. That the schedule was hectic is an understatement - Imagine covering parts of Italy, Germany, Switzerland, Austria,Netherlands, France and England in all of two weeks. Almost every day started with a wake up call at 6 AM and ended with dinner at around 8.30 PM - travelling the better part of 350 Kms. But if at the end of the day there can be a man who is smiling and enquiring if all is well at 10 PM plus and literally serves you with the Paappad or pickle - then he truly deserves some praise. I do not care if he is well paid or ill paid but to do it with passion and relishing every moment takes some dedication. He managed to put up with 45 people with 45 tastes and timings and egos....without managing to hurt or ruffle anyone. He is a truly people loving person and packed with knowledge and information on the places we saw - If ever there is a group tour I undertake , then it will only be with this group -Thomas Cook.....Please not that I am not a paid advertising man for them.....Just a very very satisfied customer.....You may well ask if everything was so perfect that there are no areas to improve.....Guess there are .The Hotel in Paris - in comparison to the classy accomodation we were given elsewhere was a bit off.....purely relatively speaking . For those of us who are not terribly fit -physically , this was tightly packed - but that is what ensured that all of us got more than our money's worth. I did miss my south Indian cuisine - they did serve ONE south Indian meal - however when 35 of the 45 were from the South , maybe they could have given more southy meals.

There were a few days , may be just one, where we spent more time travelling in the bus then sight seeing....In such cases I was wondering why a night train could not be thought of....Just random thoughts - but I am sure experts have looked at the itenary with a magnifying glass and have arrived at this near perfect combination - what added to this perfection was the perfect Tour manager. More on this in my next Blog.

More Stamps on Cinema - S.D.Burman and Madhubala

The Indian Government has been busy.....at leasy busier than my scanner has been for I have been remiss.

There have been a few worthy releases that I have not reported here as I wanted to....Indeed that was the original intent of my blog.......my Stamps on Cinema. Everything else but that has happened here. In the unrelenting heat of the Chennai summer , I have today , been , fortunately left free - No shooting. Now for the stamps.....Real Beauties.....The Madhubala stamp is a Diamond Stamp....the image shown is the Miniature souvenir sheet that envelopes the stamp....

The S.D.Burman stamp though lacks any kind of decent design innovativeness....dull and drab ...the image however does indicate his "bengalee - Rabindra sangeeeth" influence. Nothing Dull or drab in his Music though......Thank God they have honoured him.

More to follow.

Sathya Sai Baba and Ayyappan.

Bhagwan Baba with my father and mother at our home Glen Gyle -Kodaikanal -1986

I wish to narrate a beautiful experience that I had of Bhagwan baba and Lord Aiyappa.

I had the fortune of undertaking the sabarmala pilgrimage from 1976 - eighteen continuous trips. In the year 1987 , Baba was in kodaikanal and I had the extremely good fortune of spending a lot of time with the MBA Boys who had accompanied him that year and therefore a lot of time in the presence of Swami. So many divine moments that at the rate of one blog a day I can go on for months.

That year Swami materialised a Silver ring with the words "SAI" in it. He put it on my ring finger and asked me to stop smoking and drinking ( I used to be a fairly heavy drinker and smoker then). He said that if i am "a good boy" he will give me a better ring later.

I had a dream later , of Swami sitting in a room and I was pressing his legs.He suddenly got up went to one side of the room and slowly proceeded to squat on the floor as he did that his form disappeared and a brilliantly glowing golden Aiyappan appeared and as a shadow I could make out the distinctive hairdo of our Swami. He then stood up , returning to his form , smiled and said "Poruma" (enough) ? It was truly an amazing experience. Thrills me to the core even now.

The next year , 1988 , again in kaodaikanal.....again very very blessed. Swami materialised a Green Stone ring ( you can see the same pattern worn by Sunil Gavaskar amongst others). As he gave it to me he said ....." if you are in trouble look inside the Stone and you will see me and your Aiyappan ".... I am thankful that he did not give me cause to see inside the stone......Several years later both the rings went missing ( or should I say back to the creator). I guess the protective purpose they were to serve was over.

We were extremely fortunate that Swami blessed each and every member of my family and even blessed our home in Kodaikanal - "Glen Gyle" with a visit and even had lunch with us.